Я пранёс праз гады,
Праз цяжкія гады
Сьвежасьць маладосьці.
Аднагодкі мае, сівыя дзяды,
Зайздросьце!
Гэта я захаваў
З пачуцьцём і цяплом
Скарб маіх пяшчотаў.
Мрояй жыў,
Перажыў на слове разлом
Ляшчотак.
I цяпер чую рост
I запал малады,
Сілу ў гэтым росьце.
Аднагодкі мае, сівыя дзяды,
Зайздросьце!
|
|
